Powiadają niby, że jak ci dziesiąta z kolei osoba powie, że jesteś osłem, to spróbuj czy ci nie smakuje siano. Powiadają również, że jeśli jednak ci nie smakuje, to może znaczyć, że aż 10 osób w twoim otoczeniu jest niespełna rozumu. Co prawda, jeśli masz wrażenie, że wszyscy, którzy cię otaczają są przeciwko tobie, to może trzeba się udać po pomoc do specjalisty. To, z kolei, zależy też od tego, czemu cię otoczyli. Ot, meandry ludzkiego losu.
Każden jeden człowiek jest zbiorowiskiem zalet i przywar, każdy ma jedne i drugie, więc nie ma się co krygować i kokietować, tylko ze spokojem przyjrzeć się sobie i jednocześnie wybadać, co też myślą o nas inni. Niekoniecznie, żeby się zmieniać, może tak, może nie. Najpierw po prostu dobrze jest wiedzieć. Poza tym, cechy mogą zmieniać jakość i kategorię z przywar na zalety, z zalet na przywary zależnie od sytuacji. Więc luzik.
I do tego może nam się przydać rewelacyjne stare i jare ćwiczenie – okno Johari. Opracowali je dwaj psychologowie Joseph Luft i Harrington Ingham, a nazwę stworzyli łącząc swoje imiona. Aczkolwiek, Johari jest też pięknym imieniem i znaczy „klejnot”.
Ćwiczenie jest proste jak drut. No, jak cztery druty. Chłopaki złożyli listę 56 cech i tabelkę składającą się z 4 kwadratów: otwarty, ślepa plamka, ukryty, niewiadoma.
Osoba badana wybiera sobie z listy 6 słów, które określają jej osobowość. Potem parę ziomków tej osoby też wybiera po 6 określeń, które ją najlepiej opisują, ich zdaniem. Wybrane określenia należy wstawić do pól okna tak oto:
Otwarte – określenia wybrane przez osobę i ziomków. Wszystko na wierzchu, świadome. Wszyscy się zgadzają.
Ślepa plamka – określenia wybrane przez ziomków, ale nie przez osobę. Mogą wskazywać cechy, procesy, których osoba nie jest świadoma.
Ukryte – określenia wybrane przez osobę, ale nie przez ziomków. Mogą to być cechy ukrywane przez osobę przed światem, chcąco bądź nie. Albo takie, które jej się przywidziały.
Niewiadoma – pozostałe określenia, których nikt nie wybrał. Albo są i nikt sobie z nich nie zdaje sprawy, albo nie mają zastosowania.
Dla wygodnych, skrytych lub zosiów samosiów jest dostępna opcja z wykorzystaniem obrazowych gier coachingowych. Osoba wybiera świadomie bądź losowo po jednej karcie na każde pole i interpretuje je sobie w odniesieniu do listy cech. Brakuje w tej wersji pełnego obiektywizmu ziomków, ale jest jedna ciekawa rzecz, bonusik – bardziej konkretne informacje o Niewiadomej. I, oczywiście, można sobie dobierać karty, zadając pytania dodatkowe.
Ponadto, listę określeń można sobie modyfikować, dodając lub ujmując określenia. Tyle, że osoba i ziomki mają mieć ostatecznie takie same listy.
Źródełka i takie różne:
Joseph Luft, Harrington Ingham, „The Johari window, a graphic model of interpersonal awareness”. Proceedings of the Western Training Laboratory in Group Development. UCLA 1955.
Hajo Banzhaf, „Tarot dla każdego”, ODUS, Kraków 2004.
Tłumaczenia określeń z angielskiego: Ekipa.